Przedszkole w Niechcicach

Temat tygodnia: Moja ojczyzna.

 

Poniedziałek, 04.05.2020

Temat: Zakochany w syrenie.

 

1. Słuchanie opowiadania czytanego przez rodzica Agaty Widzowskiej Zakochany w syrenie. Książka (s. 72–73).

 

Ada wróciła z tatą z przedszkola i od razu zaczęła opowiadać o wydarzeniach dnia. − Dzisiaj rysowaliśmy Syrenkę – powiedziała. − Taki stary samochód? – zdziwił się Olek, który wiedział wszystko o dawnych modelach samochodów takich jak trabant, syrenka i warszawa. − Sarenkę? – zapytała mama, która w tym czasie miksowała truskawki i nie dosłyszała głosu córeczki. − Ojejku, nikt mnie nie rozumie – westchnęła Ada i rozwinęła swój rysunek. − Syrenka warszawska! Kobieta z ogonem ryby i z tarczą − zawołał Olek. − Znam ten pomnik, bo byliśmy tam z klasą. − Jeśli chcesz, to opowiem ci legendę o tym pomniku i o powstaniu Warszawy − zaproponowała Ada. − Chcę. Ada wyjęła jedną ze swoich małych lalek i owinęła jej nogi wstążką, tak, żeby przypominała ogon ryby. Zaczęła opowiadać: 33 − W pewnej wiosce żyła sobie piękna syrena, która nie była zwykłą dziewczyną, bo zamiast nóg miała płetwę. Mieszkała w rzece Wiśle. Czasami wychodziła na brzeg, żeby rozczesać włosy… − Ada udawała, że rozczesuje lalce blond czuprynę. – Syrenka pięknie śpiewała i czarowała swoim głosem rybaków. Ada odszukała drugą lalkę, której kiedyś obcięła włosy, podała ją Olkowi i powiedziała: − To będzie rybak. Ma na imię Wars. − Ja mam go udawać? − Tak. − I co mam robić? – zapytał Olek. − Masz być zakochany – wyjaśniła Ada. − Ja? – Tak! Wars zakochał się w syrenie i uratował ją przed innymi rybakami. Oni zarzucili na nią sieci, bo chcieli ją zanieść królowi, żeby dostać dużo pieniędzy. Zatkali sobie uszy, żeby nie słyszeć jej śpiewu. − A co by się stało, gdyby usłyszeli? − Ten, kto ją usłyszał, wchodził do rzeki i już nigdy nie wracał. Zwykli ludzie nie mogą żyć pod wodą. − Wiem. Ludzie mają płuca, a ryby skrzela. Dzięki temu ryby mieszkają pod wodą. I ta twoja syrena też. Ada przyniosła z kuchni pustą siatkę po cebuli, która przypominała sieć i wrzuciła do niej swoją lalkę. − Uratuj mnie, piękny rybaku, a zaśpiewam ci najpiękniejszą pieśń na świecie! – powiedziała. − Nie śpiewaj mi, bo wpadnę do Wisły i nie wrócę! Zatkałem sobie uszy – powiedział Olek. − Ojej! Już dawno wyjąłeś sobie zatyczki z uszu i dlatego jesteś zakochany. Taka jest legenda, a my się tylko bawimy. Ratuj syrenę! − Zakradnę się nocą, kiedy inni rybacy będą spali i rozetnę sieci. Będziesz mogła wrócić do Wisły. − Pospiesz się, bo nie mogę żyć długo bez wody! – pisnęła Ada. Olek wyplątał syrenę z cebulowej sieci i powiedział: − Jesteś wolna. Możesz wracać do domu. − Dziękuję ci, dzielny rybaku? Jak masz na imię? − Olek. − Przecież się bawimy! – przypomniała Ada. − No dobrze… mam na imię Wars. A ty, jak masz na imię, piękna panno? − Jestem Sawa. Widziałam cię wiele razy na brzegu rzeki. − Przychodziłem tu łowić ryby, ale zawsze czekałem na ciebie. Jesteś taka piękna. − Och! Rybacy tu biegną! Zobaczyli, że mnie uwolniłeś! Nie wyjdę już na brzeg Wisły, chyba, że waszej wiosce będzie groziło wielkie niebezpieczeństwo. Wtedy was obronię! Żegnajcie! − Żegnaj! – powiedział Olek. − Przecież ty masz iść ze mną, bo mnie kochasz – przypomniała Ada. − Idę z tobą, Sawo! – zawołał Olek. Po chwili obie lalki wylądowały pod tapczanem, który udawał rzekę Wisłę. Ada opowiadała dalej: − Wars i Sawa zniknęli pod wodą, i nikt ich już nie widział. Na miejscu wioski powstało miasto Warszawa, w którym mieszkamy – zakończyła. − Wiesz co, może pójdziemy w sobotę z mamą i tatą obejrzeć pomnik Syrenki nad Wisłą? Sprawdzimy, czy ma skrzela. − Mówiłeś, że byłeś tam z klasą. − Ale chcę iść jeszcze raz. − Hm… ty chyba naprawdę zakochałeś się w tej Sawie – zachichotała Ada.

Rozmowa na temat opowiadania. Rodzic pyta:

− O czym dowiedziała się Ada w przedszkolu?

− Kto pomógł jej przedstawić legendę? Wspólne opowiadanie legendy o powstaniu Warszawy.

Tajemnice Syrenki- filmik dla dzieci

https://www.youtube.com/watch?v=_N_bVc6cDR4

 

2. Karta pracy, cz. 4, s. 29. Rysowanie po śladach rysunku Syreny i fal.

 

3. Piękny jest nasz kraj – twórcza zabawa plastyczna.

Dziecko wspólnie z rodzicem wycina z kolorowych czasopism obrazki zdjęć różnych zakątków naszego kraju tych, które dziecku podobają się najbardziej. Omawia, co one przedstawiają; uzasadnia swój wybór.

Wykonanie pracy plastycznej. Potrzebne będą: zdjęcia lub obrazki (wycięte z czasopism) przedstawiające różne miejsca Polski, pastele olejne, kartki, klej. Zaproponowanie dziecku wykonania obrazka przedstawiającego miejsca, które dziecku podobają się , z jednoczesnym uchwyceniem różnorodności polskiego krajobrazu.

Sposób wykonania pracy: naklejanie pośrodku kartki zdjęcia lub obrazka (wyciętych z kolorowych czasopism) wybranego przez dziecko; dorysowywanie – według pomysłów dziecka – z każdej strony pastelami olejnymi brakujących elementów w taki sposób, aby z naklejonym elementem tworzyły jedną całość.

 

4. Zagadki pantomimiczne - "Co można tam robić?" Mapa Polski. Rodzic pokazuje na mapie określone rejony Polski; mówi dziecku w jakim miejscu się znalazł, np.: góry, jeziora, las, morze. Prosi, aby dziecko pokazało, co można robić w tych miejscach.

 

5. Ozdabianie napisu Polska. Potrzebne będą: napis Polska, kredki, dowolne ozdoby dostępne w domu. Dzieci ozdabiają napis według własnego pomysłu.

 

Wtorek 05.05.2020

Temat: Stolica, Wisłą, syrena

 

1. Zabawy i ćwiczenia związane z mierzeniem pojemności płynów. Przygotowane przez rodzica kilka butelek z plastiku, np. o pojemności 1l z różną zawartością wody zabarwionej farbą. Butelki są dobrze zakręcone.

• Określanie, ile wody jest w butelce.

Rodzic stawia przed dzieckiem zakręconą butelkę z wodą. Pyta dziecko: Ile jest wody w butelce – dużo, mało? Potem przewraca butelkę i pyta, czy jest w niej tyle samo wody.

• Ustawianie butelek według wzrastającej w nich ilości wody.

Butelki z różną ilością barwionej wody. Rodzic ustawia butelki na stoliku przed dzieckiem. − Dziecko określa, w której butelce jest najwięcej barwionej wody, a w której najmniej. − Ustawia butelki według ilości zawartego w nich płynu – od tej z najmniejszą ilością, do tej z największą. − Dmucha w kolejne odkręcone butelki. Porównuje dźwięki wydawane przez nie.

• Zapoznanie z miarą płynów.

Rodzic pokazuje butelki – 0,5l, 1l, 1,5l. Mówi dziecku, że miarą pojemności płynów jest 1l – 0,5l to jest połowa 1l, a 1,5l – to litr i jeszcze połowa litra.

• Sprawdzanie ilości napojów w dwóch różnych butelkach (jedna niska i szeroka, a druga – wąska i wysoka) za pomocą wspólnej miary. Butelki z wodą, kubek.

Dziecko przelewa do kubka wodę z jednej butelki, a potem z drugiej butelki i liczy, ile kubków wody było w jednej, a ile w drugiej butelce, Określa, gdzie wody było więcej (było tyle samo).

 

2, Karta pracy, cz. 4, s. 32–33. Oglądanie zdjęcia, zwracanie uwagi na poziom soku w szklankach. Sok jabłkowy, szklanki, kubek plastikowy. Rodzic wlewa tyle samo soku jabłkowego do przygotowanych różnych szklanek – miarką jest plastikowy kubek.

• Dziecko ogląda szklanki i dochodzi do wniosku, że o ilości soku nie mówi jego poziom w szklankach, tylko miarka jaką ten płyn rozlewano. Czytanie z rodzicem lub samodzielnie pojemności butelek. Dziecko rysuje szlaczki po śladzie, a potem samodzielnie. Następnie koloruje butelki, rysuje je po śladzie a potem samodzielnie według wzoru.

 

3. Zabawa ruchowa "Bieg z przeszkodami". Krzesełka, skakanki, szarfy.

Rodzic przygotowuje tor przeszkód złożony z: krzesełka, skakanki, szarfy i drzewa. Zadaniem dziecka jest dobiegnięcie do drzewa, obiegnięcie go wokół i powrót na koniec. Po drodze dziecko muszą wejść na krzesełko, zeskoczyć z niego, przejść stopa za stopą po skakance i przeciągnąć się przez szarfę.

 

4. Zabawa ruchowa z butelkami plastikowymi.

Dziecko dostaje butelkę, Ustawia ją względem siebie według poleceń rodzica:

− połóżcie butelkę przed sobą, za sobą,

− połóżcie ją po waszej prawej stronie, po waszej lewej stronie,

− turlajcie butelkę po podłodze. itp

 

5. Karta pracy, cz. 4, s. 30−31. Określanie, co zwiedzali w Warszawie Olek, Ada, mama i tata z rodzicami mamy. Oglądanie zdjęć warszawskich syrenek. Rysowanie po śladach rysunków bez odrywania kredki od kartki.

 

6. Karta pracy Nowe przygody Olka i Ady. Przygotowanie do czytania, pisania, liczenia, s. 75. Kolorowanie klocków – klocki tego samego kształtu powinny być w takim samym kolorze.

7. Bajka o warszawskiej syrence – film dla dzieci

https://www.youtube.com/watch?v=iid3EQOSSFw

 

Środa 06.05.2020

Temat: Warszawska Syrenka.

 

1. Wykonanie małej mapy Polski.

Poznawanie położenia geograficznego Polski na podstawie mapy. Mapa Polski. Wskazywanie granic, zwracanie uwagi na kolorystykę poszczególnych regionów naszego kraju: góry, wyżyny, niziny, wody, pokazywanie i nazywanie najdłuższych rzek (Wisła, Odra), największych miast leżących nad Wisłą (Kraków, Gdańsk), odczytywanie na mapie niektórych nazw: Tatry, Bałtyk, odczytywanie nazw państw sąsiadujących z Polską.

Pokaz gotowej mapy; zapoznanie ze sposobem jej wykonania. Potrzebne będą: kartonowy kontur mapy Polski A4, plastelina.

Naklejanie cienkiego wałeczka plasteliny po narysowanym śladzie drogi Wisły na kartonowych konturach mapy przygotowanych przez rodzica. Wypełnianie plasteliną wnętrz konturów mapy (gór, nizin, wyżyn) zgodnie z kolorystyką na wzorze. Zaznaczenie Warszawy i swojego miasta.

 

2. Słuchanie piosenki o Syrence warszawskiewj

https://www.youtube.com/watch?v=c-id729zpjs

 

3. Wyjaśnienie dziecku pojęcia Warszawa – stolica Polski. Ilustracje przedstawiające najważniejsze urzędy państwowe znajdujące się w stolicy. Zwrócenie uwagi na najważniejsze urzędy państwowe znajdujące się w stolicy i ich rolę dla całego kraju. Pokazanie ich na zdjęciach, np.: budynek Sejmu, Pałac Prezydencki, Urząd Rady Ministrów, Ministerstwo Edukacji Narodowej

 

4. Film - Zabytki Warszawy

https://www.youtube.com/results?search_query=zabytki+warszawy+film+edukacyjny+dla+dzieci

Czwartek 07.05.2020

Temat: Mieszkamy w Uni Europie

 

1. Film Poznajemy Unię Europejską

https://www.youtube.com/watch?v=jXIgRJXt1Q4

https://www.youtube.com/watch?v=AkVUDHfOfvM

 

2. Słuchanie opowiadania "Bajka o Unii Europejskiej"
­Rodzic czyta opowiadanie "Bajka o Unii Europejskiej"
Za siedmioma górami, za siedmioma rzekami w pięknej , zielonej krainie Europą zwanej mieszkała rodzinka krasnali. Każdy z nich mówił w innym języku, a przez to problemów mieli bez liku. Bardzo się starali żyć ze sobą w zgodzie, lecz zauważyli ze im bardziej się starają tym bardziej im nie wychodzi. Choć tak samo wyglądali, to jednak każdy z nich był inny. Inaczej mówili, inaczej się stołowali i inaczej bawili. Co dzień dziarsko do pracy się wybierały, a każde z nich czym innym się zajmowały. Choć niektórzy tylko na słonku się wylegiwali. Bardzo lubiły swoje zajęcia, lecz wielka była wśród nich konkurencja. Każdy do zadań przykładał się bardzo by zdobyć medal pracusia z błękitną kokardą. Lecz nagle, co to? Krasnal Belgia pomocy potrzebuje, z opresji krasnalka Francja i Holandia ratuje. Jeden pociesza kolegę jak może. Drugi już ziemię traktorkiem swym orze. Inne krasnale: Niemcy, Włochy i Luksemburg widząc ich zabawy też się przyłączyły i świetnie się bawiły. W krainie krasnali wieść szybko się niesie, o przyjaźni i zabawie w europejskim lesie.
Inne krasnale zazdrościły im bardzo tej super zabawy i przyłączyć się chciały więc razem na polanie posiedzenie zwołały. Były to Dania, Irlandia, Wielka Brytania i Grecja. I tak dołączały do wspólnej zabawy krasnale z całej Europy. Bardzo się lubiły, trzymały się razem, pomagały w biedzie , dzieliły się wszystkim, jednak , by wprowadzić porządek w swej wiosce wprowadziły prawa i pomocne moce. Stolicę swą mają wiadomo w Brukseli. Pomagają sobie i to się nie zmieni. Flaga ich niebieska, gwiazdy na niej świecą, zapraszają wszystkich którzy o nich wiedzą. W tym zaszczytnym gronie i Polskę też mamy i do zabawy z Unią dzieci zapraszamy.

3. Rozmowa na temat opowiadania:

- O kim było opowiadanie?
- Co robiły krasnale?
- Jak zachowywały się krasnale wobec siebie?
- Jaki miały symbol?

 

4. Zabawa dydaktyczna – Jaki to kraj?
Rozwiązywanie zagadek o krajach Unii Europejskiej.
Nad tym krajem wieża Eiffla pnie się do góry,
jakby chciała dotknąć ogromnej chmury.
Jego mieszkańcy dziwne rzeczy uwielbiają,
ślimaki i żabie udka z apetytem zajadają.(Francja)

Pyszne sery, czekolada, każdy łasuch się zajada.
Potem rowerem na wyprawę wyruszy
i popatrzy jak wichura wiatrak poruszy. (Holandia)

Tym krajem rządzi królowa,
swych poddanych bronić gotowa.
Chociażby przed potworem z Loch Ness.
Co to za kraj, czy już wiesz? (Wielka Brytania)

Lody, pizza, makarony,
to nasz przysmak ulubiony,
a gdy będziemy najedzeni,
gondolą rzeczkę przepłyniemy. (Włochy)

Gdy piłkarze z tego kraju mecz rozgrywają,
wszyscy kibice przed telewizorami siadają.
Może jednak wolisz zatańczyć flamenco,
Lub walkę z bykiem stoczyć wielką. (Hiszpania)

Nie chodź na wycieczki piesze,
Pojedź lepiej mercedesem.
Bo w kraju, o którym mowa,
Jest fabryka samochodowa. (Niemcy)

Pytanie nietrudne – to każdy przyzna:
jak się nazywa twoja ojczyzna? (Polska)

3. Karta pracy, cz. 4, s. 34–35. Oglądanie mapy Europy. Słuchanie nazw państw europejskich – sąsiadów Polski. (Szarym kolorem zaznaczone zostały kontynenty Azji i Afryki) Kolorowanie flagi Polski. Określanie, w którą stronę są zwrócone. Oglądanie obrazków flag. Nazywanie samodzielnie lub z pomocą rodzica państw UE, do których one należą. Kolorowanie rysunków flag według wzoru.

 

 

Piątek 08.05.2020

Temat: Dania też leży w Europie

 

1. Zabawa Bawimy się słowami (metafora wizualna).

Potrzebne będą :obrazki przedstawiające zwierzęta (psa, kota, słonia, tygrysa, koguta…) oraz zjawiska atmosferyczne, elementy pogody (wiatr, deszcz, śnieg, tęczę, słońce, chmury…), dwa pudełka,lub koszyki.Rodzic układa obrazki w dwóch koszykach. Dziecko nazywa obrazki. Następnie rodzic pokazuje, jak wykonuje się ćwiczenie. Losuje po jednym kartoniku z obrazkiem z każdego koszyka. Jeżeli wylosowane obrazki przedstawiają, np. deszcz i koguta, to otrzymamy następujące możliwości połączenia nazw obrazków: deszczowy kogut, koguci deszcz, deszczokogut. Następnie obrazki losują dzieci.

 

2. Słuchanie opowiadania rodzica na podstawie baśni Hansa Christiana Andersena Księżniczka na ziarnku grochu.

Rodzic pokazuje na mapie Europy – Danię, flaga Danii, podaje nazwę jej stolicy – Kopenhaga. (Dania należy do UE).

Był sobie pewnego razu książę, który chciał się ożenić z księżniczką, ale to musiała być prawdziwa księżniczka. Jeździł więc po całym świecie, żeby znaleźć prawdziwą księżniczkę, lecz gdy tylko jakąś znalazł, okazywało się, że ma jakieś „ale”. Księżniczek było dużo, jednak książę nigdy nie mógł zdobyć pewności, że to były prawdziwe księżniczki. Zawsze było tam coś niezupełnie w porządku. Wrócił więc do domu i bardzo się martwił, bo tak ogromnie chciał mieć za żonę prawdziwą księżniczkę. Pewnego wieczoru była okropna pogoda; błyskało się i grzmiało, a deszcz lał jak z cebra; było strasznie. Nagle ktoś zapukał do bramy miasta i stary król wyszedł otworzyć. Przed bramą stała księżniczka. Ale mój Boże, jakże wyglądała, co uczyniły z niej deszcz i słota! Woda spływała z włosów i sukienki, wlewała się strumykiem do trzewiczków i wylewała się piętami, ale dziewczynka powiedziała, ze jest prawdziwą księżniczką. „Zaraz się o tym przekonamy” – pomyślała stara królowa, ale nie powiedziała ani słowa, poszła do sypialni, zdjęła całą pościel, na spód łóżka położyła ziarnko grochu i na nim ułożyła jeden na drugim dwadzieścia puchowych materaców, a potem jeszcze dwadzieścia puchowych pierzyn. I na tym posłaniu miała spać księżniczka. Rano królowa zapytała ją, jak spędziła noc. − O, bardzo źle – powiedziała księżniczka – całą noc oka nie mogłam zmrużyć! Nie wiadomo, co tam było w łóżku. Musiałam leżeć na czymś twardym, bo mam całe ciało brązowe i niebieskie od sińców. To straszne! Wtedy mieli już pewność, że była to prawdziwa księżniczka, skoro przez dwadzieścia materaców, dwadzieścia puchowych pierzyn poczuła ziarnko grochu. Taką delikatną skórę mogła mieć tylko prawdziwa księżniczka. Książę wziął ja za żonę, bo teraz był pewny, że to prawdziwa księżniczka, a ziarnko grochu oddano do muzeum, gdzie jeszcze teraz można je oglądać, o ile go ktoś nie zabrał. Widzicie, to była prawdziwa historia.

Rozmowa na temat utworu. Rodzic pyta:

− Z kim chciał ożenić się książę?

− Jak wyglądała księżniczka, która pewnego dnia zapukała do bramy miasta?

− Jak królowa chciała się przekonać, czy jest to prawdziwa księżniczka?

− Czy dziewczyna okazała się prawdziwą księżniczką?

 

3. Zabawa ruchowa Podróż po Polsce i po Danii.

Flaga Polski, flaga Danii. Kiedy rodzic pokazuje flagę Polski, dzieci naśladują jazdę na rowerach: powoli po terenach górzystych, szybciej po terenach nizinnych. Gdy rodzic zmienia flagę na duńską, dzieci przesiadają się do samolotu.

 

4. Wykonanie ilustracji do opowiadania.