Przedszkole w Niechcicach

Zadania do wykonania 5

TEMAT TYGODNIA

WIOSNA NA WSI

WTOREK 14.04.2020

Temat: Uparty kogut

Dziecko:

• wypowiada się zdaniami rozwiniętymi, • rozpoznaje i nazywa wybrane zwierzęta z wiejskiego podwórka, • układa schematy i modele słów: żubry, Żaneta, • rozpoznaje i nazywa poznane litery, • rysuje po śladach rysunków.

1.Słuchanie opowiadania Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby pt. „Uparty kogut”.

W pierwszej kolejności: Wyjaśnienie znaczenia słowa uparty. Pytamy: − Kogo nazywamy upartym? − Czy zwierzęta też mogą być uparte? − Czy znasz takie zwierzęta?

„Uparty kogut”

Rodzina Ady i Olka wybrała się do cioci na wieś. Wszyscy byli zachwyceni celem podróży. Tylko mama wydawała się trochę zakłopotana i lekko zaniepokojona. – Nie pamiętam, kiedy ostatnio byłam na wsi. Chyba bardzo dawno temu. Czy będą tam wszystkie wiejskie zwierzęta? – wypytywała tatę. – Oczywiście, jak to w gospodarstwie. Będą krowy i cielęta. Świnie i prosięta. A zamiast koni i źrebiąt – dwa traktory. Traktorów chyba się nie obawiasz? – spytał żartem tata. Mama tylko się uśmiechnęła. – Oczywiście. Nawet rogaty baran mnie nie wystraszy. Jestem supermamą. – Będą też kury, gęsi, kaczki, indyczki. Zgroza – ciągnął tata żartobliwym tonem. Samochód wjechał na podwórko. Ada i Olek pierwsi przywitali się z ciocią i wujkiem i natychmiast zaczęli się rozglądać za zwierzętami. – Lola ma szczeniaki! Mogę się z nimi pobawić? – spytał Olek i już był przy kudłatej kundelce i czwórce jej szczeniąt. Ada nie mogła do niego dołączyć, ponieważ ma uczulenie na sierść. Wybrała się więc na spacer po podwórku. – Ko, ko, gę, gę, kwa, kwa – witały ją kury i kurczęta, gęsi i gąsięta, kaczki i kaczęta. Ada z powagą odpowiadała im: „dzień dobry”, „witam państwa”, „przybijemy piątkę?”. – Ojej, jaka piękna kózka! – Ada usłyszała zachwycony głos mamy. – To koźlątko. Ma zaledwie kilka dni – powiedział wujek. – Prześliczny maluszek – stwierdziła z podziwem mama. Koźlątko nie poświęciło mamie uwagi, za to kury podniosły wielki krzyk na jej widok. Obgdakały ją z każdej strony… i sobie poszły. Został jedynie kogut. Wbił wzrok w barwną sukienkę mamy w duże czerwone koła i patrzył jak zauroczony. – Lubi czerwony kolor – stwierdziła z zadowoleniem mama. – Hm, obawiam się, że wręcz przeciwnie – powiedział tata. Kogut nastroszył pióra i nieprzyjaźnie zatrzepotał skrzydłami. – Nie przepada za czerwonym. Kiedyś wskoczył mi na głowę, bo byłam w czerwonym kapeluszu – powiedziała ciocia. – Ale to zdarzyło się tylko raz – dodała uspokajająco. Po chwili wszyscy z wyjątkiem mamy zapomnieli o kogucie. Uparte ptaszysko nie odstępowało jej na krok. – Idź sobie – odpędzała go, jednak kolor czerwony na sukience przyciągał uparciucha jak magnes. – Nie bój się, mamo – Ada dodała mamie otuchy. – Dam sobie radę. – Mama bohatersko przeszła między kaczkami, kurami, minęła nawet gąsiora, ale gdy spojrzała za siebie, ponownie ogarnął ją niepokój. Kogut wciąż był tuż-tuż i wojowniczo stroszył pióra. – Bywa uparty jak oślątko – westchnęła ciocia. – Wracaj do kurnika, uparciuchu. – No właśnie! – powiedziała stanowczo mama. Obie, mama i ciocia, weszły do domu. Niezadowolony kogut grzebnął pazurem i wrócił do kurnika. Tymczasem tata z wujkiem założyli na głowy kapelusze z siatką na twarz i poszli zajrzeć do uli w sadzie. Ada unikała pszczół od czasu, gdy minionego lata została użądlona w stopę. Wolała przechadzać się pośród żółtych kaczuszek, które nie żądlą i są mięciutkie. Nawet nie zauważyła upływu czasu. Zbliżała się właśnie pora dojenia krów, więc ciocia poszła przygotować dojarki. Olek wciąż bawił się ze szczeniętami, a tata i wujek zapomnieli o wszystkim, tak bardzo zajęli się sprawdzaniem pszczelich uli. Znudzona mama postanowiła do nich dołączyć. Jednak żeby dotrzeć do furtki prowadzącej do sadu, musiałaby przejść obok kurnika. Co będzie, jeśli kogut ją zobaczy? Wolała tego uniknąć. Postanowiła przechytrzyć nieprzyjaznego ptaka i przedostać się do sadu przez płot. Jakież było zdziwienie Ady, gdy zobaczyła mamę wspinającą się na ogrodzenie. Pokonanie płotu, kiedy ma się na sobie odświętną sukienkę, nie jest łatwe, jednak mamie się to udało. Co prawda w rajstopach poleciało oczko, a sukienkę lekko rozdarła, ale kto by się tym przejmował. – Oczko ci ucieka, łap je! – zażartował tata na widok żony. – To nic takiego. Wykiwałam koguta – powiedziała szeptem, zadowolona z siebie mama. Chwilę później Ada zobaczyła koguta, który bez trudu przefrunął nad płotem i wylądował w sadzie.

2.Rozmawiajmy na temat opowiadania.

Czy mama Olka i Ady była wcześniej na wsi?
Z kim bawił się Olek?
Co robiła Ada?
Jaki ptak zainteresował się mamą? Dlaczego?
Czym zajęli się tata z wujkiem?
Jak mama przechytrzyła koguta?
Czy jej się to naprawdę udało?

3.Zabawa słuchowo-ortofoniczna „Wiejskie odgłosy”

Spróbujcie naśladować zwierzęta z wiejskiego podwórka

https://learningapps.org/view3390883?fbclid=IwAR1ZfM6pOwPvAUhq9qtkS3f4Yc5KzaXZAlf2jYh_Pw0JxZpcfN9stMNKyVA

4.Zabawa Jakie jest zwierzę?

Pytamy: Jaki (jaka) jest…? – podając nazwę zwierzęcia, a dzieci wymyślają określenia. Np. Jaka jest kura? (mała, głośna…) Jaki jest kogut? (szybki, głośny…) Jaka jest kaczka? (spokojna, powolna…) Jaka jest krowa? (duża, łagodna, spokojna…) Jaki jest koń? (duży, szybki, groźny…)

Kary pracy cz. 4 s 4, 5 i 6. (Pięciolatek)

Karty pracy cz. 2. s. 33. (Czterolatek)

5.Odkrywamy literę „Ż”

Nasze wyrazy podstawowe to „żubry” i „Żaneta”.

Karta pracy Nowe przygody Olka i Ady. Przygotowanie do czytania, pisania, liczenia, s. 68.

Środa 15.04.2020

Temat dnia: TYLE STÓP, TYLE KROKÓW

1.Ćwiczenia ortofoniczne na podstawie wiersza T. Fiutowskiej „ Podwórkowa awantura”.

Kura gdacze, kaczka kwacze-
goni kurę mokrą raczej.
Gęś też syczy, kogut pieje.
Gwałtu! Rety! Co się dzieje?
Ryczy krowa, świnia kwiczy, –
a indyk się rozindyczył.
Kot mysz goni, głośno miauczy.
– Dość awantur! Już wystarczy!
Tak pies Burek głośno szczeka... –
i już słychać go z daleka
Koza meczy: bo ta koza groźna była.
mee, mee, mee...
Czego psisko mądrzy się?
Dla ochłody - wiadro wody
poleją na głowy, brody!
Wyszły z mody awantury!
A sio gęsi, a sio, kury!
Powiedziała, co wiedziała,
białą brodą pokiwała,
pochyliła nisko rogi,
Cisza! Spokój! Zejść mi z drogi!
Awantura się skończyła,
bo ta koza groźna była.

2. Rozmowa n/t treści wiersza:
- jakie zwierzęta brały udział w podwórkowej awanturze?
- kto próbował je uspokoić i w jaki sposób to zrobił?
- jakie głosy wydawały zwierzęta?

3 . Ćwiczenia słownikowe i dźwiękonaśladowcze:
- kura (co robi?) gdacze (jak?) – ko, ko, ko
- kaczka kwacze – kwa, kwa, kwa
- gęś syczy – sssy, sssy, sssy
- kogut pieje – kukuryku
- krowa ryczy – muuu, muuu, muuu
- świnia kwiczy – kwi, kwi, kwi
- kot miauczy – miau, miau, miau
- pies szczeka – hau, hau, hau
- koza meczy – mee, mee, mee
- koń rży – ihaa, ihaa, ihaa
- indyk gulgocze – gul, gul, gul

4.Ćwiczenia w mierzeniu długości.

Mierzenie długości dywanu stopa za stopą, krokami, miarką, z mamą zwróćcie uwagę na wyniki . Dlaczego są różne? ( wzrost).

Osobiste doświadczenia w mierzeniu długości i posługiwaniu się narzędziami mierniczymi. Dzieci dokonują pomiaru: stolików, , regału, książek, zabawek, mierzą siebie nawzajem - obwód głowy, w pasie, wzrost.

Karta pracy cz 4. s. 7,8

CZWATREK 16.04.2020

TEMAT DNIA: NA PODWÓRKU

1.Zapoznanie z popularnymi przysłowiami których bohaterami są zwierzęta.

Gdyby kózka nie skakała to by nóżki nie złamała.

Zapomniał wół jak cielęciem był.

Koń ma cztery nogi i tak się potyka.

Pasuje jak wół do karety.

Nie kupuj kota w worku.

2. Posłuchajcie piosenki. Spróbujcie ją śpiewać .” Stary Donald farmę miał”.

3. Zagadki o zwierzętach.